انتشار دی‌اکسید کربن (CO2) و زباله‌های پلاستیکی، دو مورد از مهم‌ترین مشکلات زیست‌محیطی هستند که جهان امروزی با آن مواجه است، اما دستگاهی که توسط دانشمندان کمبریج طراحی شده است، می تواند به کاهش هر دو آلودگی به طور همزمان کمک کند. این تیم نسخه جدیدی از راکتور خورشیدی خود را به نمایش گذاشته اند که از نور خورشید برای تبدیل دی اکسید کربن و بطری های پلاستیکی به مواد شیمیایی مفید استفاده می کند.
تیم کمبریج شش ماه پیش نسخه ای از راکتور خورشیدی خود را رونمایی کرد. این راکتور از دو بخش تشکیل شده است، بخش اول دی اکسید کربن و بخش دوم زباله‌های پلاستیکی را به مواد مفید تبدیل می‌کند که انرژی کل آن توسط یک سلول خورشیدی پروسکایت تامین می‌شود. در نسخه اولیه فقط از دی اکسید کربن غلیظ تامین شده از یک کپسول گاز فشرده استفاده شد که صرفاً به صورت مفهومی عملکرد راکتور را نشان می داد اما تا ورود به دنیای واقعی فاصله قابل توجهی داشت.
بنابراین برای نسخه جدید، تیم تحقیقاتی، راکتور را به گونه‌ای تغییر داد که با دی اکسید کربن حاصل از دودکش و حتی فقط هوای محیط کار کند. ابتدا هوا از طریق یک محلول قلیایی درون راکتور پمپ می شود که تنها دی اکسید کربن را به دام می اندازد و در عین حال به گازهای دیگر مانند اکسیژن و نیتروژن اجازه می دهد تا به صورت حباب خارج شوند. سپس می توان این دی اکسید کربن تغلیظ شده را با کمک محفظه دیگری تبدیل نمود.
دکتر موتیار رحمان، پژوهشگر همکار این مطالعه گفت: “جزء پلاستیکی یک ترفند مهم برای این سیستم است.” جذب و استفاده از دی اکسید کربن هوا، روند شیمیایی راکتور را دشوارتر می کند. اما اگر زباله های پلاستیکی را به سیستم اضافه کنیم، این مواد می توانند الکترون ها را به دی اکسید کربن اهدا نموده و به اسید گلیکولیک تجزیه شوند که به طور گسترده در صنایع آرایشی مصرف دارد و دی اکسید کربن نیز به گاز سنتزی (Syn Gas) تبدیل می شود که نوعی سوخت به شمار می رود.
سرپرست این تیم می‌گوید که فناوری مورد نظر راه درازی را برای مقابله با این دو خطر بزرگ زیست‌محیطی در پیش رو دارد و در نهایت می‌تواند به هموار کردن مسیر حرکت به سوی آینده‌ای بدون سوخت فسیلی کمک کند.
پروفسور اروین ریزنر، پژوهشگر اصلی این مطالعه، گفت: ما فقط به کربن زدایی علاقه نداریم، بلکه فسیل زدایی می کنیم – ما باید سوخت های فسیلی را به طور کامل حذف کنیم تا اقتصاد بازگشتی (Circular economy) ایجاد کنیم. در میان مدت، این فناوری می تواند به کاهش انتشار کربن با جذب آن از صنعت و تبدیل آن به چیزی مفید کمک کند، اما در نهایت، ما باید سوخت های فسیلی را به طور کامل از معادله حذف و دی اکسید کربن تولید شده در صنعت را از هوا جذب کنیم.
منبع: Joule Journal
